ARABISCHES VOCABULAR. 115 baum
—
zêtûn;
Orangen
—
portugân;
Pfirsich
—
durrâk;
Pista-
cie
—
fustuk;
Traube
—
ʿoenab;
Wassermelone
—
battîch,
rothe
—
djebze;
Zwiebel
—
basal.
Branntwein
(in
Syrien
meist
aus
Rosinen)
—
ʿarak,
raki;
Brod
—
chubz
(ägypt.
ʿêsch);
das
flache
arabische
ruyhfân;
Kaffe
—
kahwe;
Cigarettenpapier
—
warakat
sigâra;
Mittagessen
—
ʿaschâ;
Ei
—
bêd,
gesotten
—
bêd
berischt,
ge-
backen
—
bêd
makli;
Frühstück,
erstes
—
futûr,
zweites
—
ghádâ;
Gift
—
semm;
Honig
—
ʿasal;
Milch,
frische
—
halîb,
saure
—
leben;
Oel
—zêt;
Pfeffer
—
fulful;
Reis
—
ruz;
Salz
—
milh;
Süssigkeiten
—
halâwa;
Wasser
—
môye;
Wein
—
nebîd
(ägypt.
scharâb),
Cyperwein,
der
am
meisten
getrunken
wird
—
nebîd
ubrusi;
Zucker
—
sukkar.
Brief — mektûb, plur. mekâtîb; Buch — kitâb, plur. kutub.
Zelt
—
chême,
Araberzelt
—
bêt;
Zeltstange
—
ʿamûd;
Zelt-
pflock
—
watad,
plur.
autâd.
Fenster
—
tâka;
Garten
—
djenêne,
plur.
djanâin
oder
bustân;
Haus
—
bêt,
plur.
biyût
(ägypt.
dâr);
Mauer
—
sûr;
Sopha
—
dîwân;
Strohmatte
—
hasîra;
Stuhl
—
kursi;
Teppich
—
besât;
Thor
—
bâb,
bawwâbe;
Tisch
—
mâida;
Treppe
—
déredje;
Wirths-
haus
—
lokanda;
Zimmer
—
ôda.
Gebetsnische
—
mihrâb;
Grab
—
kabr,
plur.
kubâr;
Kanzel
—
mimbar;
Kloster
—
dêr;
Kloster
von
Derwischen
naret
—
mâdine;
Moschee
—
djâmiʿ,
mesdjid,
plur.
masâdjid;
Spital
—
mûristân.
Gepäck
—
ʿafsch,
himl;
Reisesack
(der
arabische
zu
legen)
—
churdj;
Futtersack
—
ʿalîka;
Hufeisen
—
naʿl;
Pack-
sattel
—
djelâl;
Sattel,
europ.
bügel
—
rekâb,
plur.
rekabât;
Zaum
—
ledjâm.
Dolch
—
chandjar;
Flinte
—
bundukîye;
Pistole
—
tabándja;
Pulver
—
milh;
Säbel
—
sêf.
Beil
—
kaddûm;
Eimer
—
delu;
Faden
—
chêt;
Fächer
—
mirwâh;
Kerze
—
schemʿa;
Lichtstock
—
schemʿadân;
Laterne
—
fânûs;
Messer
—
sikkîn;
Schlauch
—
kirba,
plur.
kirab;
Seife
—
sâbûn;
Stock
—
ʿasâye;
Strick
—
habl;
Trinkglas
—
kubâye.
Bad
—
hammâm;
Brunnen,
öffentl.
—
sebîl;
Cisterne
—
bîr;
Quelle
—
ʿain,
nebaʿ;
Teich
—
birke
(plur.
burak),
bohêra.
Blei
—
resâs;
Eisen
—
hadîd;
Feuer
—
nâr;
Holz
—
cháschab;
Kohle
—
fahm;
Licht
—
nûr;
Stein
—
hadjar.
Ankerplatz
—
mersâ;
Hafen
—
mîna;
Schiff
—
merkeb,
plur.
marâkib;
Dampfschiff
—
wâbûr;
Meer
—
bahr;
Fluss
—
nahr;
Insel
—
djezîre;
Sumpf
—
ghadîr;
Vorgebirge
—
râs.
Berg
(Gebirge)
—
djebel,
plur.
djibâl;
Brücke
djisr;
Dorf
—
beled,
karya,
kefr
(aram.);
Ebene
—
watâ,
sahl;
Erde
—
ard;
Festung
—
kalʿa;
Gasse
—
zekâk,
sikke;
Heimat,
Gegend
—
bilâd;
Höhle
—
meghâra,
plur.
mughr;
Hügel
—
tell,
plur.
tulûl;
Markt
—
sûk,
plur.
aswâk;
Ruine
—
chirbe;
Schloss
—
kasr;
Schule
—
kuttâb